Op een dag besloot Nasrudin om een bloementuin aan te leggen.
Hij spitte de aarde om, gooide er extra mest op en kocht zaadjes van de mooiste bloemen.
Toen de bloemen uitkwamen, groeiden er ook gele paardenbloemen tussen.
'Die horen niet thuis in mijn tuin', riep hij boos uit.
Nasrudin raadpleegde de beste tuinboeken en vroeg raad aan tuinmannen uit alle windstreken.
'Help mij!' smeekte hij. 'Hoe kan ik die lelijke paardenbloemen uitroeien?'
Elke werkwijze die hij hoorde, probeerde hij nauwgezet uit.
Tevergeefs. Niets hielp. Wat een pech!
Toch koesterde Nasrudin nog een sprankje hoop.
Misschien kon de wijze oude hoftuinman van de sjeik hem wel helpen.
Nasrudin pakte zijn koffers en reisde met spoed naar de hoofdstad.
Daar sprak hij urenlang met de hoftuinman van de sjeik.
De bejaarde tuinman besprak alle mogelijkheden om de paardenbloemen te vernietigen.
Maar Nasrudin had ze thuis allemaal al uitgeprobeerd. Zonder resultaat.
Ze zaten een poosje samen in de stilte.
Tenslotte keek de tuinman Nasrudin aan en zei: 'Wel, er blijft maar één mogelijkheid over.
Ik stel voor dat je de paardenbloemen leert liefhebben'.
uit: 'Mindfulness voor je kids' van D. Dewulf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten